ZEHİRİ DOZ BELİRLER

?Zehir´i doz belirler? Ne çok severim bu sözü. Üç kelimeden kurulmuş bir cümle hayatın özeti gibi...

Su hayat kaynağıdır; kuyuya düşer boğulursun. Susuz kalır ölürsün.

Yemek yemeden yaşayamayız; yemek için yaşayanların durumu ortada.

Kendini sevmesi gerekir insanın. Kendini sevmeyen hiç kimseyi gerçekten sevemez, fazlası narsisizmdir. Sen kendini öyle her şeyin üzerinde seversin ki artık kimsenin seni seveceği halin kalmaz.

Alışkanlıklar güzeldir ancak doz aşımında sadece sizin değil, size dokunan herkesin hayatını esir alıveririr. Zehirlenirsiniz, zehirlersiniz...

Beğenirsiniz kendinizi az ötede kibir kapıdadır.

?Zehir´i doz belirler? Kararında yemek.

Kararında içmek.

Kararında yaşamak.

Az yaşarsın hayatı kaçırırsın, dozu aşarsan hayat senden kaçar.

?Azı karar çoğu zarar? diyen atalarımız bilmiş de söylemiş.

Kendimizi sevelim, narsis olmayalım.

İşimizi sevelim, işle boğulmayalım.

Ben de varım diyebilelim, bencil olmayalım.

Tedbirli olalım, korkularımızın, kaygılarımızın esiri olmayalım.

En önemlisi de fani olduğumuz gerçeği. İllaki olacaktır, bir yerde ölçü kaçacaktır. Hayat bu ve biz de insanız. Zayıflıklar, zaaflar, hırslar, kaygılar, korkular var. Sevmeler, sorumluluklar, hazlar, ihtiyaçlar da var.

Hepsi hayata dair ve hayatın içinde. Ölçüyü kaçırmamak ve de kaçırtmamak sanırım altın kural bu çünkü tadında bir hayat hepimizin hakkı.

Yaşamanın amacı, hoşa gitmeyen şeylerden kaçmak değil, hoşa gitmeyen şeyleri yenmektir.

F.W. FOERSTER