YOLLAR

?Herkesin başını alıp gidesi vardır ama aklındakileri sığdıracak valiz bulamaz.?

                                                                                                              Nazan BEKİROĞLU

Ne güzel demiş değil mi?

Yollar, yollar, yollar...

Yol yolculuk hikayeleri vardır hepimizin.

İlk çocukluk yılları ile başlar yolculuklarımız.

Yanındayızdır illaki bir büyüğümüzün.

Güvendiğimiz bir rehberimiz vardır ilk hikayelerimizde.

Keşifler vardır mesela,

Yeni yerler, yeni insanlar, hep bir merak duygusu.

Yol, yolculuk uzayınca sıkıntılar başlar,

Belli belirsiz kaygılar belki de.

Hep bir sonraki duraktır merak edilen.

Şimdi neredeyizden çok nereye gideceğizler.

Yollar çok şey öğretir.

Sabrı mesela.

İllaki bir süre vardır sabit kalıp beklenen.

Oysa içinde bulunduğumuz araç hareket halindedir.

Hem yerinde taş gibi duruyorsun hem de son sürat ilerliyorsun.

Karada, rayların üzerinde, denizde, havada hiç fark etmez.

Hareket ve durağanlık

Bir teslimiyetle ilerliyorsun.

Sonra zorunlu yolculuklar başlar.

Eğitim, iş, sağlık, sosyal, birçok nedenle yine düşersin yollara.

Artık rehbere değil bir yoldaşa ihtiyacın vardır.

Birlikte aynı amaç, aynı niyetle gidilen yollar,

Bazen tek başına, bazen de kalabalıklarla.

Yol yolculuk önemlidir hayatımızda.

Ancak...

Ya yolunu çok iyi bileceksin ya da yol arkadaşını çok iyi seçeceksin

Boşuna dememişler, bir insanı tanımak istiyorsan ya yolculuk yap ya da alışveriş.

İdeali birlikte ulaşmak nihai noktaya.

Yarı yolda kalmak da var, yoldan sapmak da.

Dönülmez yollar, çıkmaz sokaklar da.

Yollar bizi bir noktadan başka bir noktaya taşır.

Yolculuklar da.

Gitmeler, gelmeler.

Gelmek için gitmeler; dönmemek üzere gidilenler.

Bir de bakmışsın ki, hangi yolla, hangi araçla gittiğinden çok

Kiminle yol arkadaşlığı yaptığın önemli.

Ve artık bilirsin ki

Emin olarak yolunda birlikte yürüyeceğin sadece tek kişi vardır.

Geçersin direksiyona, basarsın gaza,

yol da sensin, yoldaş da...