En son ne zaman kendinizi yalnız hissettiniz? Yanınızda kim ya da kimler vardı?

Soru mu şimdi bu diye baktığınızı görür gibiyim.

Hakkınızı yemeyelim evet ya bu diyenler, anladınız beni tebrikler.

Yalnızlık teklik demek değildir diye düşünenlerdenim.

Anlattığınızı anlamıyorlarsa,

 hissettiklerinizi aktaramıyorsanız,

duygularınızı paylaşamıyorsanız,

asıl söylemek istediğinizi söyleyemiyorsanız,

ne yaşadığınızın farkında değillerse,

 siz onlar için var olabilirsiniz de siz neredesiniz?

Kalabalıklar içerisinde olmak, bir arada olmak,

 yalnız olmadığınızı göstermez.

Çaresizsinizdir ya da mecbur.

Tabi olmak, idare etmek, durumu kurtarmak sizi yalnızlıktan kurtarmaz.

Böyle devam etmekle yabancılaşırsınız, önce siz terk edersiniz kendinizi.

Hoş geldin yalnızlık, asıl şimdi yalnızsınızdır.

?Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılsa yalnızlık olmaz?

Diyen üstat sen de haklısın hem de yerden göğe kadar.

Tam olmayan tamamlayamaz ve iki yarım bir tam etmez.

Tekliği başaramayanın çoğalmayı başaramayacağı gibi.

Aynı duyguları paylaşmak, niyetinde olmakla başlar birliktelikler.

Ne kan bağı sizi bir yapar; ne de ortak çıkarlar.

Konuşmadan da anlamak, anlaşılmak, beklentisiz gönül bağları.

Aklınla, bedeninle ruhunla anda olmak.

Bunu başarabildiğinizde yalnız değiliz.

Düşünerek var ettiğiniz bir hayatınız,

Sevgi bağı kurduğunuz canlarınız varsa.

Tek başına ya da birlikte olduğunuzla saatler, günler su gibi akıyorsa.

Bir kitabın, bir uğraşın, demlikte çayın, yüreğinde huzurun varsa

Yalnız değilsin.

Sevdiklerinle, uğraşlarınla, hobilerinle ne kadar çoksundur aslında.

Şimdi bir de şöyle değiştirelim sorumuzu.

?En son ne zaman kendinizi tamamlanmış hissettiniz? Ve yaşantınızda ne vardı??