4 Gündür gündem yeniden ısındı. GARA’ya yapılan kurtarma operasyonunda 13 kamu görevlisi ve sivil vatandaşımızı kaybettik. Alçakça katledilen bu insanlarımız sevdiklerini son bir kez göremeden hayata veda ettiler. Bir terör örgütü nasıl davranıyorsa PKK terör örgütü de öyle davranıyor. Çünkü PKK Dünyanın en kanlı terör örgütlerinden biri.

Pek çok ciddi olayda olduğu gibi İçişleri Bakanlığımız, sosyal medya üzerinden bir açıklama yaptı. Karayılanı bin parçaya ayırmadan ölürsem.... Mesele sizin ne hissettiğiniz değil. Neredeyse 6 yıldır rehin tutulan insanların bu süre boyunca ne yaşadıkları ne hissettikleri… Onların yaşayıp yaşamadığını bilmeksizin yollarını gözleyen annelerinin, eşlerinin, çocuklarının, babalarının ne hissettiğidir. Evet; biz büyük, güçlü ve ciddi bir devletiz. O ailelerde böyle düşünüyordu. Sizlere güveniyorlardı. GARA operasyonu oluncaya kadar hala bir umutları vardı. En azından sevdiklerinin yaşadığını biliyorlardı. Öyle yada böyle bir gün yeniden kavuşacaklarına dair umutları vardı. Terörle, teröristle müzakere değil ama iletişim kurmanın sayısız yolu, yöntemi vardı. Devletimiz mutlaka bu yollardan birini kullanır ve sevdiklerimizi bize getirir umudu taşıyorlardı. Ama olmadı!..

Çoğumuzun kafasındaki birkaç soruyu sormadan edemiyor insan. Devletimiz bu kadar önemli ve hassas bir operasyon yapacağı zaman günler öncesinden TV kanallarından operasyon yapılacağı ile ilgili bangır bangır propaganda yapar mı? Ne kadar güvenileceği belli olmayan Peşmergeleri bu işe dahil eder mi? Bölgede Rusya’nın, ABD’nin, İran’ın, hatta Çin’in menfaatleri var. Bölgede kuş uçsa haberdar olabilecek istihbarat imkanlarına sahipler. PKK terör örgütünün onların desteği ve koruması altında olduğunu bilmeyen var mı? Tüm bu hamiler için bölgenin en kullanışlı terör örgütüdür PKK. Bunu sıradan bir vatandaş bile biliyor. Bu operasyonla gerçekte ne hedeflendi henüz bilmiyoruz.
Bu hedeflenen şeylerin kaçına ulaşıldı bilmiyoruz? Operasyon askerimi, yoksa tamamen siyasimiydi bilmiyoruz. Bildiğimiz tek şey suçsuz günahsız 13 vatandaşımızı daha bu terör belasına kurban verdiğimiz. Ateş düştüğü yeri yakıyor. Siz istediğiniz kadar kahraman deyin, istediğiniz kadar şehit deyin bu söylemler ailelerin ocağına düşen ateşi söndürmeye, acılarını hafifletmeye yetmeyecektir. Son ana kadar ülkesine güvenen, bir umutla kurtarılmayı bekleyen vatandaşlarımızın bize, hepimize yüklediği günah taşınamayacak kadar ağırdır.

Sayın İçişleri Bakanımız Süleyman Soylu’nun sosyal medya hesabından yaptığı paylaşımı gördüm. Meclisteki konuşmalarını dinledim. Tam bir suçluluk psikolojisi. İnsan sormak istiyor. Bu çocuklar kaçırıldığı günden beridir İçişleri Bakanımızsınız. 6 yıl olmuş ne yaptınız bir anlatın. Neden bu kadar beklediniz. Neden çocuklarımızın katledilmelerine engel olamadınız. Sizin içişlerinden sorumlu olduğunuz ülkemizin, sınırları içerisinde teröristler yol kesip hiçbir suçu günahı olmayan vatandaşlarımızı dağa kaçırıyorlar!.. Ne yapıyorsunuz? İletişim Başkanımız sayın Fahrettin Altun’un katliamın duyulmasının hemen arkasından yaptığı açıklama da bir o kadar siyasiydi. İçerisinde 13 vatandaşın acısını, katledilişini hissedebileceğiniz kırıntı yoktu. Dedi ki “HDP PKK demektir.” Bir dur, bir dur, lütfen. Böyle bir zamanda bu nasıl bir açıklama? Kimsenin bilmediği neyi biliyorsunuz da bu tür provokatif bir açıklama yapıyorsunuz. İnsanlar bu kadar üzgün, duygusal ve öfkeliyken amacınız ne? İktidar olmak sorumlu olmayı, sorumlu davranmayı gerektirir. Daha ortada tam olarak ne olduğu, neden olduğu tam olarak belli değilken HDP’yi kriminalize etmekte nedir?
19 yıldır bu ülkede yaşanan her şeyin sebebi ve sorumlusu tek başına iktidar olan sizlersiniz.
Ne gariptir ki her olayda siz hariç herkes suçlu ve sorumlu!.. Mecliste defalarca bu kaçırılmalarla ilgili soru önergeleri verilmiş. Sonuncusu da olaydan 10 gün önce verilmiş bir önerge. Her seferinde bunları MHP ile birlikte ret edip gündeme bile almamışsınız. Çocukları kaçırılan insanlar kapı kapı dolaşmışlar. Resmen yalvarmış, yardım istemişler. Ne yaptınız… Kaçırılanlar, katledilenler sizin çocuklarınız olmadığı için konuşmak, acıyı paylaşmak, nutuklar atma kolay… Geçmişte dış politika mimarımız Sayın Ahmet Davutoğlu’ydu. Sebep olduğu sorunların sonuçlarını hala ağır bir biçimde yaşıyoruz. Ama biliyoruz ki Cumhurbaşkanımız’ın onayı dışında hiç kimse özgür iradesiyle hiçbir şey yapamıyor. Yapamaz da. Sonra tüm olup bitenlerin faturasını Ahmet Davutoğlu’na kesip işine son verdiniz!.. Anlaşılan yeni siyaset yapıcınız Sayın Fahrettin Altun!.. En nihayetinde siyaset bu. Toplum oylarıyla takdir eder, size görev verir, iktidar olursunuz. Artık yapamadığınızda ise toplum görevi sizden alır yapabilen birine verir ve siz gidersiniz… Bunun adına da demokrasi deniyor!..

PKK terör örgütü kurulduğu günden bugüne kadar bin defa bitirilebilirdi. Ama bitirilmedi. Çünkü Büyük Ortadoğu Projesini yapanların işine geliyor. Ortadoğu’yu dizayn etmek için çok kullanışlı bir terör örgütü. Partiler 80 Anayasasını eleştirerek, değiştirme vaadinde bulunarak iktidara geliyorlar. Sonra da onun nimetlerinden faydalanmak kral gibi saltanat sürüyorlar. Aynı şey %10 seçim barajını için de geçerli. Her şey dereyi geçene kadar. PKK terör örgütü konusu da bundan farklı bir sorun değil. Ve ne yazık ki yaşadığımız tüm sorunlarımızın durumu da aynı.

İktidarımızın olaylar karşısındaki tavrı, tarzı o kadar Amerikan vari ki!.. Siyaset yapma biçimimiz ve siyasi arzularımız ise Rusya ve Putin’i çağrıştırıyor. Belli ki iktidar kaybettiği seçmen desteğini yeniden kazanmak için bir kahramanlığa kalkışmış. Önceden duyurdukları gibi bir müjde vermeye niyetlenmişler. Sayın Cumhurbaşkanımız şöyle dedi. “Başaramadık” Hepsi bu kadar. Sonra Rize’de tıka basa dolu salonun coşkusuyla kongresine devam etti. Hiç olmazsa bir susun, biraz durun lütfen. Merak etmeyin insanlar sizin gerçekten üzülüp üzülmediğinizi anlarlar. Henüz ortada şehitlerimizin kaldırılmayı bekleyen cenazeleri varken.

Hep söylüyorum. Empati lütfen. Çünkü başka türlü anlayamayız. Anlatamayız. Neredeyse 6 yıldır rehin tutulan bu insanların ne yaşadıklarını ne hissettiklerini, umutlarını, özlemlerini, kaygılarını, korkularını belki o zaman bir nebze anlayabiliriz. O son anda tam olarak ne düşündüklerini belki bilemeyeceğiz ama en azından anlamaya çalışır ve saygı gösteririz. Böylece her şeyi bir siyasi malzeme olarak görmeyip kullanmamış oluruz.

Sevgi ve Saygılarımla…