Doğum anımızı hatırlamıyoruz.

Doğum öncesi ve doğum koşullarında da aynı değiliz.

Tıpkı hayatın bizlere sunduğu olanaklarda eşit olmadığımız gibi.

Hepimizin ortak olduğu bir tek durum var sanırım,

ağlayalım diye totoya yediğimizi

ilk şaplak ve ilk hıçkırıklarımız.

Yeni yaşam koşullarına alışmamız, nefes borumuz açılsın gibi

sebepleri var sanırım. Çok da emin değilim ama öyle bir şeyler işte.

Farklı farklı yaşam koşulları.

Genetik yatkınlıklarımız.

Aileden aldıklarımız, çevresel etkenler, şanslı şanssız birçok değişken.

İşte bir kimliğimiz ve şu koca dünyada bir varlığımız oluşuvermiş.

Hangi aileye, hangi topluma, hangi zaman dilimine

doğacağımızı seçme şansımız var mıydı?

Bilime göre tesadüf, farklı inanışlara göre birçok tez.

O da bir bilinmez.

Hayata nasıl ve nerede başladığımız değil; farkındalıklarımızdan sonra ne yaptığımız

bizim karakterimizi ve kimliğimizi belirliyor diye düşünüyorum.

Sonuçta tüm doğanlar biricik, tek. Sadece bunun için değerli.

Var olmanın dışında hayata kattığımız değerler,

Sunduklarımız ve kabul ettiklerimiz.

Başarımızı ve başarısızlığımızı belirleyen bunlar.

Tıpkı pedal çevirmek gibidir hayat.

Denge ve sürekli yol almak üzerine.

Tabi ki bazımızın bisikleti iki tekerlekli, kiminin üç, dört.

Hayata eşit koşullarda gelmediğimiz gibi eşit koşullarda yaşayamıyoruz.

Paranın, gücün egemen olduğu bir dünyada tıpkı geldiğimizde

 yediğimiz şaplak gibi, bir topak pamukta sağlanacak eşitlik.

Sonra ardımızda bırakacaklarımız ya bir hoş seda ya da derin bir ah.