Arabada beş kişi. Bir aylık Demir, beş yaşında Arya. Çocukların anne babaları, annem ve ben. Sabah ufaklıkların sağlık kontrolleri yapıldı; şükür her şey yolunda. Arya’nın bu yaşına kadar olması gereken zorunlu, gönüllü, ücretli, ücretsiz aşıları hepsi tamam. Demir’de  aynı yolda. Ailecek bu konuda hassasız. Düz Dünyacılar aşı karşıtları için bizim aile hiç de iyi bir örnek değil. Biz de Hastanenin Bahçesinde Annem, Sıla ve Çağrı’nın dördüncü benim altıncı aşım için hazırız. Çocukları arabadan çıkarmadan ikili gruplar halinde aşımızı olduk. Tüm aile güvende hissediyorum. Sosyal medya sayfalarımda aşı karşıtlığı yapan bir kaç arkadaş da kendiliklerinden beni takibi bıraktıklarından komplo teorilerinden uzak kaldım bu ara. Ancak şimdiye kadar kulaklarım uzamadı, kuyruğum çıkmadı, hafızam ve enerjim yerinde çok şükür. Pandemi sürecini  izole bir hayat yaşamadan çalışma hayatı ve sosyal hayattan kopmadan geçirdim. Çok şükür şimdiye kadar covidle de tanışmadım; inşallah hiç tanımayız birbirimizi. Ben bilime inanıyorum. Aşı karşıtlarının ÖLECEKSİNİZ! Çığırtkanlıkları beni etkilemiyor. Evet bir gün hepimiz öleceğiz ve kaçınılmaz gerçeğin farkındayız. Bu ölümler önlenebilir sebeplerle değil de zamanında doğal gidişlerle olmalı. Evet dün yine yeniden aşımı oldum, maskemi takmaya devam edeceğim ve hijyeni asla ihmal etmeyeceğim. Buna rağmen hastalık kapabilirim, risk daima var ancak ben üzerime düşen her şeyi yaptım diyebilmenin konforunu kendimden esirgemeyeceğim. Aşı, maske, mesafe ve hijyen bu günlerde hiç olmadığı kadar hayati önem taşıyor. Hatırlatmak istedim. Bayram sirkülasyonu, tatilciler, ulaşımda önlemlerin kalkması, Hac dönüşleri. Her şeyden önemlisi pandemi bitti rehaveti. Riskli günlerdeyiz. Az sabır henüz tehlike geçmedi! Kendimiz ve sevdiklerimiz için akılcıl önlemlere devam. Hayattan keyif alarak sınırlı ömrümüzü kaliteli yaşamak hepimizin hakkı. Keşkelerden uzak sağlıklı günler dilerim.