Öncelikle Cumhur İttifakı bileşenleriyle siyaset yapan dostlarımı ve arkadaşlarımı kutluyorum. Seçimi kaybeden bizlerin de umutlarını korumasını istiyorum. Çünkü bazı kaybedişler değişimi hızlandırır. Bu sonucun ve durumun hayırlara vesile olmasını umuyorum.

Seçimler daha eşit koşullarda ve güvenli olmalı ki kaybeden taraf içine sindirebilsin. Vatandaşın takdiri derken yutkunmasın. Tersi koşullar olsa Sayın Erdoğan % kaç alabilirdi? Bugün Sayın Kılıçdaroğlu’nun alabildiği kadar belki…

Ama Sayın Erdoğan ve daha çok da strateji ekibinin hakkını teslim etmek gerekiyor. Her seferinde seçimi kazanmak için ne gerekiyorsa bir biçimde onu bulup kusursuza yakın uyguluyor ve sonuç alıyorlar.

Kabul etmek gerekiyor ki 21 yıllık yorulmuş, yıpranmış, tüm göstergelerin negatif olduğu koşullarda bile seçmenini tutmayı, seçimi kazanmayı başarıyorlar. Muhtemelen Dünya siyasi tarihinde böyle bir başarı örneği yoktur. Şöyle bir düşünün; 1980’dan sonra bildiğimiz, tanıdığımız ne kadar siyasi lider varsa, Sayın Erdoğan ile aynı yarışa girenlerin hepsi bir biçimde kaybetti. Turgut Özal, Süleyman Demirel, Necmettin Erbakan, Bülent Ecevit, Devlet Bahçeli, Tansu Çiller, Mesut Yılmaz, Muharrem İnce, Meral Akşener, Mehmet Ağar, Erkan Mumcu, Süleyman Soylu, Numan Kurtulmuş, yola çıktıklarının bir kısmıyla yollarını ayırdı ve onları alternatif olmaktan uzaklaştırdı. Ciddi rakiplerini ikna edip saflarına katarak onları potasında eritti. Bir kısmını da karşısına alıp sandıkta defalarca yenerek iktidarlık dönemini efsaneleşti. Şu son birkaç yıldır sağlığının da bozulduğu çok net görünmesine rağmen kendisine inananları etrafında tutmayı bir kez daha başardı. Uzun siyasi ömrünü muhtemelen hiç kaybetmemiş bir lider olarak tamamlayacak. Sevsek de sevmesek de siyasi hayatımızda derin izler bırakacak.

Siyaset yapma biçimi, kullandığı dil her zaman tartışılmaya devam edecektir. Neden olduğu tüm sonuçlar ise kendisinden ve iktidarından sonra daha sağlıklı biçimde değerlendirilecektir. Mevcut koşullarda bu değerlendirmeyi yapabilmek pek mümkün olmayacaktır. Bu dönem ve bu propaganda dil tercihi toplumu tam ortasından ikiye ayırdı. Bu ayrışma, kutuplaşma, bu karşıtlık politikasının sonunda birlik ve beraberlikten bahsedebilmek hiç kolay değil.

Seçim bitti. Öyle ya da böyle iktidar tekrar kazandı. Coğrafyamızda ülkemiz için büyük sıkıntılar, büyük riskler var. Ekonomimiz çok kırılgan. On milyonları aşan göçmen, mülteci, sığınmacımız var. Yasa dışı oluşumlar var. Uyuşturucu salgın hale geldi. İşsizlik büyük sorun. Hayat pahalılığı tam bir kâbus. Barınma sorunumuz, depremzedelerimizin durumu, cari açık vb. Öylesine çok ve öylesine ciddi sorunlarımız var ki kontrolden çıkanı toparlamak çok zor olabilir.

Ülkemizin yarısı ağır mutsuz, ağır kaygılı ve kendisini öteki olarak hissediyor. Yukarıdaki sorunlarla mücadele edebilmek, üstesinden gelebilmek için gerçek anlamda birlik ve beraberliğimizin hızla tesis edilmesi gerekiyor. Tüm bu olumsuzlukların, kaygı ve korkuların giderilmesi için toplumun acil barıştırılıp kucaklaştırılmasına ihtiyaç var.

Sayın Erdoğan artık siyasi hayatının son düzlüğünde. Nasıl başladığın elbette önemli ama nasıl bitirdiği de bir o kadar önemlidir. Çünkü her zaman bitirişler hatırlanır. Bugün Allah nasip etti ve bir dönem daha Cumhurbaşkanımız olarak görev yapacak. Sağlığı da elverirse önünde 5 yıllık bir dönemi var. Sadece %50+1’in değil, tüm ülkenin Cumhurbaşkanı olmayı başarmalı. Ülkemizi yeniden bütünleştirmeli. Herkesin kendisini güvende hissetmesini sağlamalı. Çünkü buna en çok kendisinin ihtiyacı var. Bunu yaparak bir anlamda iktidarını taçlandırmalı. Şimdi kendisinden beklenmeyeni yapmanın tam zamanı. Neden bilmiyorum bu yönde benim de umudum var.

Sevgi ve Saygılarımla.