Rahat bir koltuğa geçin. Gözlerinizi kapatın ve hayal edin. Huzur içerisindesiniz. İçinizde en küçük bir kaygı endişe yok. Çünkü eminsiniz. Hayat akıp gidiyor ve bu doğal seyir içerisinde öngöremediğiniz riskler yok. Normal bir hayat yaşıyorsunuz. Gelir gider dengenizi kısa, orta ve uzun vadede planlayıp aynen gerçekleştiriyorsunuz. Hastalanacak olursanız en iyi şekilde üstelik ekstra bir bütçe ayırmak zorunda olmadan en güzel tedavi imkânı olağan. Çocuklar yetenek ve yeterliliklerine uygun eğitim alıyor ve alanlarında işleri hazır. Hayallerini süslemiyor yaban eller, ülkeleri bütün ihtiyaçlarını karşılıyor. Normal bir coğrafyada normal normal bütün ihtiyaçlarınızı rahatlıkla karşılıyorsunuz. Coğrafyanızdaki herkes gibi, tatillerde bütün dünya ayaklarınızın altında. Normal bir hayatı insanca yaşıyorsunuz yani. Kadın, erkek, genç, yaşlı, çocuklar, hayvanlar herkes mutlu. Güzeldi değil mi? Bunu sağlayacak her kim olursa olsun benim umurumda değil. Neye inandıkları, hangi etnik kökene sahip oldukları vs. İnsana insanca hayatı kim verirse kimsenin de bunu umursayacağını sanmıyorum. Geldik gideceğiz şansınız varsa ortalama insan ömrü işte. Hiç bir faniye kalmayan ve kalmayacak olan bu dünyada gerisi teferruat değil mi?