Çocuklarda genellikle küçük yaşlarda izlenen parmak emme ve emzik kullanımı başlarda masum ve çocuklar için tatlı gibi görünse de bu alışkanlıklar ilerleyen yaşlarda çocuklarda çene ve dişlerle ilgili problemlere sebep olmaktadır. Bu alışkanlıkların 2 yaşından sonra da devam etmesi dişler çıktığı için dişleri ileri itmeye sebep olan kuvvetlerin oluşmasına neden olur.

Parmak emmenin, hem dişler hem de çene yapısı üzerinde son derece olumsuz etkileri vardır. Zamanında önlem alınmazsa düzeltilmesi çok zor bozukluklar gelişebilir ve ileride operasyon söz konusu olabilir. Bu nedenle çocukların bu sıkıntılarını erken müdahale ederek düzeltmeye gitmek yerine oluşmadan engellemek en doğrusudur.

Parmak emme ve emzik kullanmada kritik yaş 4 yaştır. Bu yaştan sonra iskeleti de etkileyen sorunlar hatta tedavi gerektiren bozukluklar oluşabilir.

Emzik emmek de süresi uzadıkça diş ve çene yapısını etkilemektedir, zamanında bırakılmalı ve kullanım sonrasında da ortodontik emzikler tercih edilmelidir.

Parmak emmek diş çürüklerine neden olur diye bir söylenti vardır toplumda. Aslında bu direk doğru değildir. Ama parmak emmeden ziyade emzik kullanan çocuklarda emziği daha iştahla emsin diye ebeveynler tarafında sürülen tatlandırıcılar, şeker, pekmez bal gibi maddeler çürüklere sebep olmaktadır.

Dişler sürdükten sonra tatlandırıcı kullanımı çürük oluşmasına zemin hazırlamaktadır.

Parmak ve emzik alışkanlığı olan çocuklarda bunu engellemek için apareyler kullanılabilir. Bu apareyler için 4-4,5 yaş doğru zamandır. Bu uygulamalar ile bozukluklar artmadan ve ileride sadece düzeltici ortodontik uygulamalar ile çözülebilir.

Parmak emen çocuklarda bahsettiğim engelleyici apareyler kullanılmaz ve ilerleyen yaşlarda hala parmak emme alışkanlığı devam ediyorsa ortodontik tedavi gerekir. Bu sıkıntılar, ön dişlerin kapanmaması ya da ileride olması olabilir. Eğer ki bu sorunlar varsa mutlaka ortodontik tedavi gerekmektedir.

Bu tarz alışkanlıkları olan çocuklara,  zorlayıcı olmadan ikna yöntemleri uygulanarak alışkanlığı bırakması tavsiye edilmelidir. Engelleyici uygulamalar çocuğun psikolojisini zedelemeyecek şekilde olmalıdır. Gerekirse bir çocuk psikoloğundan destek alınarak ortak değerlendirme yapılmalıdır. Çocukların erken yaşlarda diş hekimi ile tanışmaları bu alışkanlıkların değerlendirilmesi açısından da gereklidir.

Sağlıklı gülüşler?

Sorularınız için; [email protected]

                            www.disizmir.net