Mekanlar ve İnsanlar (Melek Balseven-S.Derya Bosut)

S.D.B: Öncelikle kısaca kendinizi tanıtır mısınız?

Emin Bahadır Gençer: 22 Ocak 1966 Menemen doğumluyum. İlkokulu Tevfik Fikret İlkokulunda okudum. Annem babam ikisi de ilkokul öğretmeniydi, Aysel ve Ethem hoca diye bilinir. Ortaokulu Menemen Lisesi´nde. Liseyi de Endüstri Meslek Lisesi Yapı Ressamlığı Bölümü´nde okudum. Liseden sonra 3 yıl Pektim ve Rafineride çelik imalat montajda çalıştım. Askerden dönünce ticaret hayatına atıldık, tuhafiye olarak. Bu arada evlilik oldu. Bir oğlum var, şu an beraber çalıştığımız Ethem Can Gençer. Tuhafiyecilik hemen hemen 15 yıl kadar sürdü.

S.D.B: Tuhafiyecilik sonrası ne yaptınız?

Emin Bahadır Gençer: Menemen Ticaret Lisesi ve Anadolu Lisesinin birlikte olduğu dönemde yıl 1995. O zaman ismi Halide Gençer olarak geçiyordu. 5 yıl oranın kantinini işlettim. O dönemde orada gördüğüm bilgisayar eğitimden dolayı 1997 yılında aile şirketi olan Gençhan Bilgisayarı kurdum.

M.B: Bilgisayar ile ilk tanışmanız kantin işletmeciliğinde oldu o zaman? Reha beyin etkisi vardı sanırım?

Emin Bahadır Gençer: Evet. Öğretmenlere o zaman yeni bilgisayarlar gelmişti. 95-96´lı yıllardı. DOS işletim sisteminde akşamları öğretmenler kursa kaldığı zaman biz de çay-kahve gereksinimlerini karşılamak üzere mecburen kalınca bizim de ilgimizi çekti ve kurslara başladık orada.

S.D.B: Daha öncesi bilgisayarla bir ilginiz yoktu diyebilir miyiz?

Emin Bahadır Gençer: Evet. Yalnız elektroniğe meraklıydım. Her akşam kursa kalınca bir şeyler yapmaya çalışıyordum. İlgim olduğunu anladım ve 1997 yılında Menemen´in ilk bilgisayar şirketini kurdum ve mekanımızı Lise Yolunda açtık. Pehlivan´ın Kahvenin yanıydı. Bu arada kantine de devam ettim. Hemen hemen 16 yıl orada kaldım.

M.B: Tamam kurs gördünüz ama bir iş yeri açma fikri nasıl doğdu?

Emin Bahadır Gençer: Menemen´de olmayan bir şey olduğu için herkesin aklındaydı. Piyasada boşluğu gördüm. O zaman Arçelik-Beko PC´nin bayiliğini almıştık, DOS ortamında ilk satışlara da başladık. Çıraklık eğitim işbirliği ve denetiminde şirketimizde kurs sonucu sertifika bile verdik. Önce satış ile başladık. Sonra ufak tefek arızalar gelince destek alaraktan tamirlere devam ettik.

M.B: Tamir için ayrı bir kursa gittiniz mi?

Emin Bahadır Gençer: Hayır. Kendi kendime öğrendim. Yapa boza, deneye yanıla. Alaylı bir şekilde bu seviyeye geldim.

S.D.B: Şimdi ne yapıyorsunuz peki?

Emin Bahadır Gençer: Buraya 2012 Nisan ayında geçtik. Bu arada bilgisayar, servis ve tamir dışında, hırsızlık olayları üzerine ihtiyaç duyulan kamera sistemlerinin kurulumuna başladık.  10-15 yıldan bu tarafa kamere işlerini yapıyoruz. Ama son yıllarda kamera işleri çok yoğunlaştı. Köyler, okullar, firmalar, dükkanlar, resmi yerler kamera taktırıyor bizlere. Yatalak hastaların olduğu evlere ve evde bakıcının baktığı çocuklu evlere de kamera takıyoruz gözlem yapmak adına. Şu an en aktif olarak yaptığımız iş kamera sistemleri ve bilgisayar tamiri. Güven içinde bugünlere geldik. Devlet kurumları da bu yönümüz ile bizi tercih etmekte. Teknik bilirkişilikte yapıyoruz. Bizim işimizde güvenilirlik çok önemli.

S.D.B: Bu arada beraber çalıştığınız oğlunuz Ethem Can Gencer´i de tanıyalım.

Ethem Can Gençer: 1990 yılında Menemen´de doğdum. İlkokul ve ortaokulu Kubilay ilköğretimde okudum. Liseyi Menemen Lisesi´nde tamamladım. Üniversiteyi futboldan dolayı bırakmak zorunda kaldım.

S.D.B: Futbol geçmişinden bilgisayar işine dönüşün nasıl oldu?

Ethem Can Gençer: Kaleciydim. 2008´de profesyonel oldum, 2009´da Türkcell süper lige Diyarbakırspor´a gittim. Ondan sonra sakatlıklar filan mecburen buraya geldik. Orası lisansımı da vermedi. Çok para istediler. Soğudum.

M.B: Peki hayalinde var mıydı babanla çalışmak? Veya bilgisayar işi yapmak?

Ethem Can Gençer:  Zaten ben bildim bileli babamın yanındaydım. Top oynadığım zamanlardan Menemen´de idman yapıyordum duş alıp babamın yanına geliyordum. Dükkanda bilgisayar olduğu için, açıkçası benim evimde bilgisayar bile olmadı. Şimdi kamera işlerine genelde ben gidiyorum. Halk Eğitimden bilgisayar işletmenliği belgemi de aldım. Şu an kamera için bir kurs ve belge zaten yok.

M.B: Arkanızda bir sürü belge gördüm. Bunlar nedir?

Emin Bahadır Gençer: Çalıştığımız resmi yerlerden memnun kaldıklarına dair Teşekkür Belgesi. Aynı zamanda amca ve yengemiz rahmetli Halide-Ömer Gençer´in hayırseverlik yönleri ile aldıkları plaketleri de burada onurla temsil ediyoruz. Anne babam da eğitimci olduğu için eğitime katkı vermeye her zaman gayret ediyoruz.

BİZDE KALANLAR

Mekanımıza geldik, sıra sıra raflarda dizi dizi kutular. Oldukça temiz ve düzenli. Ortada bilgisayar yok, biz bilgisayarcıya gelmemişiydik? Kutularda her çeşit bilgisayar ve güvenlik, kamera sistemi malzemesi, yedek parçası olduğunu ve arka tarafta ise bilgisayar hastanesi diyebileceğimiz ayrı bir alan olduğunu görüyoruz. Siparişler alınır ve isteğe göre her çeşit bilgisayar getirtilirmiş onu da öğrenmiş olduk. Emin beyin hikayesi oldukça ilginç, aslında tam bir ticari öngörü ve girişimcilik örneği. Sen git meslek lisesinde yapı ressamlığı oku, kasaplıktan, çelik imalatı, tuhafiyeciliğe kadar işler yap, okul kantinciliği sırasında bilgisayarla tanış ve kullanmayı öğren. Sonra da bu konuda ilk ol, doksanlı yıllarda Menemen´de önce bilgisayar satışı, ardından tamir bakım ve güvenlik sistemleri derken yirmi yıl bu konuda güvenilir bir isim ol. Fonda hemen hemen tüm resmî kurumlardan aldıkları teşekkür, takdir belgeleri ve raflarda sayısız teşekkür plaketleri ile işinde ve hayırseverlikte gösterdikleri istikrar somutlaşmış. Oğlu Ethem Can Gençer de babasının izinden ve aynı mekanda çalışmalarına devam ederken, bu aileyi yakın zamanda yeni bir alanda görebiliriz diye düşünmeden edemiyoruz. Yan taraftan eşinin getirdiği sun kahve çaylarını yudumlarken aileye işlerinde başarılar ve bereketli kazançlar dileyerek sohbeti noktalıyoruz.